Per Annum (terugblik 2008/2009)

Op 19 februari 2008 startte ik deze blog, nog niet wetend hoe en of het een lang leven beschoren zou zijn. Precies een jaar later, 366 dagen om precies te zijn (2008 was immers een schrikkeljaar), op het uur af, mocht ik mij MPhil (Master of Philosophy in Archaeology) gaan noemen. Een causaal verbandje? Wie zal het zeggen. In ieder geval bestaat Nieuwe Geluiden een jaar later nog steeds. Nu is een jaar, afhankelijk van perspectief, niet per se lang. Wel heeft het jaar mij meer gebracht dan ik had durven hopen. Maar liefst een ruime 300 platen heb ik aan mijn kritisch oor onderworpen. Voor kortzichtige statistici: dat is bijna een plaat per dag! Gelukkig leidde dit maar al te vaak tot vlug opgepende lofredenen op de creatieve makers. Graag houd ik dat nog even vol, hoewel het helaas veroorzaakt dat er zelden tijd overblijft om een plaat zorgvuldig te laten beklijven, wat op zijn beurt weer maakt dat ik ongetwijfeld vele zaken over het hoofd heb gezien of foutief heb weergegeven. Een professioneel risico waarvoor ik vanzelfsprekend de verantwoordelijkheid draag. Mijn wens was, is en blijft niet meer dan dat mijn mening de lezer helpt een weg te vinden in de muzikale en, bij uitzondering, filmische jungle die ons iedere dag overspoelt. Met name voor de werken die maar met moeite hun hoofd boven water houden, is die extra aandacht welgemeend en goedbedoeld. De grote namen die sporadisch langskomen dienen het doel deze blog ook stevig te verankeren in de realiteit. Natuurlijk is alles onderhevig aan mijn willekeur. Laat het lezen een ontdekkingstocht en de klanken en beelden je welbevallig zijn. Zo open ik met een kinderlijke grijns nog bijna dagelijks de brievenbus. Afhankelijk van de paden die ik hoop in te slaan het komend jaar, verwacht ik niet dat ik dergelijk niveau van productiviteit alleen kan volhouden. Voorlopig is de voorraad platen hier nog lang niet op en groeit bovendien regelmatig. Zolang er muziek gemaakt wordt en ik kan horen en schrijven, verwacht ik dat dit geluid, in huidige of nieuwe vorm, niet gauw een stille dood beschoren zal zijn.