Lasse Passage - If you don't have time to cook, you don't have time to live

Kabbelende gitaarlijntjes doen de muziek van Lasse Passage bedrieglijk simpel lijken. Een ontspannen dromerig sfeertje zet de toon. Lichte vocalen zetten voorzichtig breekbare melodieën aan. Dat zijn echter niet de enige ingrediënten op deze plaat. Ongemerkt snel wordt daar even een stevige draai aan gegeven. Opvallende en beklemtoonde omslagen zijn intrinsiek deel van het schrijverschap. Hierdoor heeft dit debuut direct al een kenmerkende visie. Op basis van sonore, diepe baspartijen ademt het album een bezwerende rust uit, als een langzaam en trefzeker uitrollende compositie. Lasse Passage schrijft onmiskenbaar popliedjes. Dit verhult een achtergrond in de klassieke muziek. Zoals vaak blijkt ook hier dat dit tot artistiek verhogende resultaten leidt. In de details vindt je fragmenten van wereldmuziek, een diversiteit aan instrumenten en jazz; ongetwijfeld het resultaat van zijn wereldreizen. Deze veelheid aan invloeden laten stilistisch spannende sporen na in de harmonische arrangementen. Percussie en ritmeaccenten zijn zelfverzekerd subtiel gehouden. Lasse verloochent zijn Noorse afkomst niet en ook zijn (tijdelijk) verblijf in Nederland lijkt muzikaal niet uit de lucht gegrepen. Uiteindelijk knipoogt de symbiose van het slotnummer naar Mechanical Bird en Rautavaara en is de creatieve cirkel rond. Hiermee is wat een gemakkelijke laidback surfplaat had kunnen worden daar verre van gebleven. Achter het eigenzinnige geluid lijkt een boodschap schuil te gaan die suggestief wordt herhaald in de titel. Lasse heeft duidelijk de tijd genomen om zijn precaire melodieën aan de plaat toe te vertrouwen. Zo is het ook raadzaam om de nummers tijd te gunnen te aarden. Dat zou met de tijd je overal ter wereld kunnen brengen.
Beter laat dan nooit: morgenavond (1 maart) 20:00 speelt Lasse Passage in de Regentenkamer te Den Haag