Matt the Electrician - Animal Boy

Van alle associaties met de naam waarmee singer-songwriter Matt Sever zich presenteert, had ik niet gauw verwacht dat de naam letterlijk dient te worden genomen. Matt’s ouders ontdekten zijn muzikale talent al vroeg en deden hem een trompet uit een garage-sale cadeau om zich op te botvieren. Zelf verbreedde Matt zijn kunsten met gitaar en zang om vervolgens tijdens zijn jaren als elektricien op en naast het podium uit te groeien tot de multi-instrumentalist die hij nu is. Matt the Electrician met bezweet, riekend lichaam op het podium leidde vanuit het publiek tot de nu in vrede aangenomen naam.

Overigens speelt elektronica nauwelijks een rol in zijn muziek. Animal Boy staat vol met een elftal guitige liedjes die vooral door de signalerende blazers en zijn opvallende, lichte en gruizige stem de aandacht vragen. Americana en indiefolk zijn belangrijke voedingsbodems voor zijn troubadourachtige songs. Ware het niet voor het scala instrumenten waarop we worden getrakteerd, zou de beste plaats voor zijn muziek niet het podium, maar de stoffige wegen van thuisstaat Texas zijn. Animal Boy kent enkele subtiele, muzikale momenten en de rest van het album wordt gedragen door hele fijne liedjes die met een zweempje humor alledaagse dingen vertellen.

Ondanks dat deze omschrijving niet uitzonderlijk klinkt, krijgt Matt het voor mekaar zonder gekunstel en speelse eigen stijl te ontwikkelen. Daardoor kan Animal Boy vele genres aanspreken en toch niet tot één worden gereduceerd. Dat zijn natuurlijk de baten van de vrijheid van een singer-songwriter, maar het is niet iedere muzikant gegeven daar zo mee om te gaan. Matt schreef met Animal Boy een begenadigd kleinood, gemaakt voor sfeervolle kleine momenten. Er is niets mis met hard werken, na dit album nodig je Matt the Electrician echter niet langer als arbeider uit; dan liever een gitaar in plaats van werktuigen en een paar innemende deuntjes.