Manafon - David Sylvian
>> zaterdag 3 oktober 2009
David Sylvian is al tijden een gevierd zanger en maakte een aantal zeer kenmerkende albums waarin hij op zijn manier toont dat een uitgesproken stijl vooruitstrevend en tijdloos kan zijn. Hij staat alweer een aantal jaar aan het hoofd van Samadhisound: een label waar zich een groep zeer eigenzinnige muzikanten onder schaart. Het label heeft inmiddels een grote reputatie in experimentele pop en elektronica. Het zijn bepaald geen artiesten die gemakkelijk volle zalen trekken. Juist dat maakt David Sylvian’s lef en aandacht voor pioniers zo aantrekkelijk.
Op Manafon blijkt dat hij deze periode zelf niet onaangeraakt door anderen heeft doorgemaakt. Het album neemt hoorbaar afstand van eerder werk. Manafon lijkt weinig op het werk dat hij met Nine Horses maakte en kent ook een andere aanpak dan eerder solowerk. In plaats daarvan zijn kleine elementen te herkennen van stalgenoten Sweet Billy Pilgrim en Steve Jansen. De muziek op Manafon is vocaal erg leeg en minimalistisch. Het wordt ondersteund door modern klassieke en jazzy accenten van zoekende, dissonante en ongemakkelijke samenkomsten. Dat klinkt weliswaar niet als een enorme verandering, maar de klankkleur die de arrangementen krijgen, is dat wel. Er is een nog grotere rust in zijn composities en David’s timbre heeft aan de onderkracht aan zeggenschap en verleiding gewonnen door een natuurlijker inzet. De muzikale zinnen zijn langgerekt en worden met een constante nadruk uitgevoerd. Verder is er spaarzaam omgesprongen met melodische elementen die soms mede begeleiden. Op trefzekere wijze wordt er een mysterieus ruimtelijk geheel geschapen dat de luisteraar vervreemdt, maar evengoed uitnodigt zich in te verliezen.
Manafon gaat zelfverzekerd door op het avant-gardistische pad dat David Sylvian al jarenlang volgt. Hij kan geprezen worden om zijn moed en ontvankelijkheid voor geestverwanten die hij steun en onderdak biedt. Samadhisound is een warm thuis voor uiteenlopende buitenbeentjes, maar doet geen moeite om buitenstaanders te verwelkomen. Dat vraagt moed van de luisteraar. Moed die altijd wordt beloond, zoals met dit album nog maar eens subtiel wordt bewezen.
0 reacties:
Een reactie posten