Marcisz - Songs from Red Brick Road

Erwin Marcisz zal bij ingewijden wellicht bekend zijn als één van de mannen achter de Belgische powerpopformatie Mint. Een soloplaat was nooit het vastomlijnde plan, maar op basis van een aantal gehometapede liedjes was een album kennelijk het logische vervolg. Het is niet moeilijk om blij te zijn met die beslissing. Verwacht echter niet het soort muziek dat Mint maakt. Door enkelen werd Songs from Red Brick Road al omschreven als hoe liedjes klinken voordat een hele band ermee aan de haal gaat. Die omschrijving is treffend, maar wekt de suggestie dat het album een onaf product zou zijn. Goed, bewust is er geen werk verzet om alle imperfecties in de uitvoering alsook de opnames weg te poetsen. De geluidjes op de achtergrond horen bij Marcisz’s zolder waar het album verder vorm kreeg. Zo waren slechts een paar microfoons en een 4-track voldoende voor de opnames. Het organische rauwe randje dat daardoor onderdeel is van zijn stijl, mist het beoogde effect niet. Songs from Red Brick Road klinkt menselijk en onverhuld oprecht. Door de opgelegde beperkingen in de arrangementen profileert het album zich met een pure eenvoud. Waar stem en gitaar onvoldoende bleken, zijn spaarzaam andere klanken gebruikt. Zo klinkt het resultaat kaal, doch uitnodigend open. De essentie van een singer-songwriterplaat is gekoesterd. Flarden van folk en pop vormen een nostalgisch aandoende basis, waardoor een naam als Jeremy Jay bij beluistering door het hoofd schiet. Bovendien richt het album zich bewust op een kinderlijke naïviteit die de eenvoud van de oorspronkelijke melodieën siert. Die kinderlijke blik doet denken aan Levy, maar dan zonder alles eigenlijk. Songs from Red Brick Road is een fijn plaatje dat ons terloops de bron van de popmuziek toont: liedjes schrijven.