Juliette Commagère - Queens Die Proudly

Ondanks het zoeken naar excuses en alternatieven, was het na Hello Stranger toch tijd voor een soloproject. Singer-songwriter Juliette Commagère zet zich daarmee overtuigend neer als een talent met vele kanten. Niet alleen weet ze haar stemgeluid met een geaspireerd timbre fantastisch te gebruiken, ook geeft ze aan als componist rijke orkestraties op een genreoverstijgende wijze in complexe vormen te gieten. Van begin tot eind is Queens Die Proudly daarmee een waar poprockconcerto, waar klassieke en wereldmuziek in meer dan de details de kop op steken. De krachtige, doch melancholieke sfeer is altijd overdonderend en meeslepend. Deze rijpe invulling is ook mede tot stand gekomen met hulp van levensgezel Joachim Cooder en Martin Padler. Zelf geeft ze met tegenzin aan dat er moedwillig invloeden van Brahms en Tangerine Dream in te vinden zijn, naast singer-songwriter heldinnen als Bjork en Kate Bush. Daar hoef ik als recensent weinig meer aan toe te voegen, behalve dat ze ook betrekkelijk duidelijke trekjes vanuit de dance vertoont. Deze inspiraties komen op wonderschone manier samen in het grootse geheel dat deze plaat is. Queens Die Proudly is een plaat geworden die je met ontzag ondergaat.