Hartog - No Hero

In 2008 verraste Storyteller van singer-songwriter Hartog Eysman (Hartog) met een verfrissende benadering van pop op eigen bodem. Hij bracht popsongs terug tot hun absolute essentie en wist zo met minimale accenten liedjes te bouwen die geen moment iets deden missen. De leegheid was een verademing. No Hero is het vervolg.

Het is haast onmogelijk om bij beluistering van deze nieuwe plaat niet wederom af en toe aan Fink te denken. Dat pakt echter in positieve zin uit, want beide singer-songwriters maken zeker niet dezelfde muziek. Ze lijken wel op een vergelijkbare manier naar popmuziek te kijken en de voor hen belangrijkste elementen op spaarzame wijze met elkaar te combineren totdat er een schetsmatige begeleiding ontstaat voor pakkende popsongs. Ook maakt Hartog nu een vergelijkbare ontwikkeling door. Op No Hero maakt hij meer gebruik van invullende elementen, zoals ook Fink in zijn platen steeds op voorzichtige wijze zijn songs voller maakt. Zo weet Hartog zich waar nodig ondersteund door drummer Rowin Tettero en zijn er ook blazers die een funky jazz element toevoegen (Yesterday). Fink was echter altijd geïnspireerd door de dansscene, terwijl Hartog zijn hart duidelijk aan pop zelf heeft verpand. Titeltrack No Hero blijkt zo zelfs een behoorlijk lyrische ballad te zijn, waarin de strijkers inderdaad doen denken aan aangekondigde inspiratiebron Damien Rice. Met een groter gebaar wordt dat recept herhaald in I Stop to Rest. Hartog speelt echter minder direct in op dramatische emoties. Zo blijven zijn platen ook plezierig ontspannend en luisterbaar. Hij verzorgt een fijne mix van verstillende mooie liedjes met een subtieler opgewekt geluid. Zonder direct aan het genre te willen refereren, stopt Hartog een flinke dosis soul in iedere song die de luisteraar moeilijk onberoerd kan laten.

In Hartog vinden we dus een verrassende tegenhanger van de gelauwerde Fink. De verrassing bestaat eruit dat Hartog meer met stijlelementen dan de exacte klankpakketten van genres werkt. Daardoor klinken zijn songs voor ongeoefende luisteraars bekend en voor de critici interessant. No Hero klinkt doordachter dan het bedrieglijk spontane, hoewel lomere, Storyteller. De groeiende variëteit op de huidige plaat zorgt voor meer toegankelijkheid ten opzichte van het basisconcept. Dit maakt No Hero een fijnzinnige popplaat.