Lyenn - The Jollity of my Boon Companion

Fred Lyenn Jacques is officieel één van onze zuiderburen, maar kan niet worden losgezien van zijn Britse roots en uitgebreide muzikale dolingen in Europa, het Verenigd Koninkrijk en de VS. Het resulterende brouwsel is een ongereserveerd avant-gardistisch popexperiment met een uiterst eigenzinnig geluid. Binnen de vooruitstrevendheid blijven echter duidelijk conventionele invloeden bestaan.

De composities blijken slechts aan de oppervlakte rauw en fragmentarisch. De veel subtielere, onderliggende rode draad pikt de luisteraar gelukkig snel op. Vanaf dat punt is het goed mogelijk de vele gitzwarte lagen van het tegenstrijdig getitelde, sombere The Jollity of my Boon Companion te waarderen. Naast alle genrefundamenten die variëren van improvisatiejazz en americana-folk tot gepolijste pop en consternerende, harde rock, komen ook wel enkele artiesten ter vergelijking boven drijven. Daaronder bevinden zich zeker koningen van de donkerte als Woven Hand en Smog, maar ook avant-gardisten als David Sylvian en Marc Almond of een singer-songwriter als Sam Amidon. Als laatste vormen ook de landgenoten van Dez Mona een vatbaar aanknopingspunt. Lyenn zingt met een opmerkelijk lichte stem voor dit sfeergenre, maar die vocalen krijgen een bejaagde klankkleur door de scherp krassende randjes. Diezelfde krachtige scherpte kan worden teruggevonden in de meest expressieve en ongeremde songs. Daarin komt ook het improviserende karakter van Lyenn’s multi-instrumentale werkwijze goed naar boven. Het is opmerkelijk dat The Jollity of my Boon Companion ondanks die los gedefinieerde inslagen dergelijk samenhangend geheel vormt.

De elusiviteit van het album, die zo af en toe solide grond vindt in een ingetogen lied, hult de vrijzinnige singer-songwriter in enigmatische mysteriën. In die nevelige, scheppende atmosfeer opereert hij op het scherpst van de progressieve snede. Het zal niet verbazen dat niet al zijn vruchten kunnen rekenen op onvoorwaardelijke liefde, desondanks dwingt het uitdagende album dat simpelweg af. The Jollity of my Boon Companion is niet geschikt voor zwak gestelden, net als dat zijn heerser alleen in vrijheid, met excentrische moed, tot deze schepping had kunnen komen.