Links, van Froukje Tan

Deze film van Nederlandse regisseuse Froukje Tan ging op het IFFR in première en bezit internationale overtuiging. De soundtrack van de Easy Aloha’s in combinatie met de klinisch, fotografische beelden van Froukje zorgen voor een contrastrijke kijkervaring, zoals in Paul Thomas Anderson’s Punch Drunk Love. De combinatie van achtervolgende camerabewegingen en statische beelden draagt daar grotendeels aan bij, evenals de absurdistische vertelling. Het tragikomische gegeven is ook terug te voeren op de meer klassieke cinema, maar de uitstraling van Links is onmiskenbaar modern. Een mooie hoofdrol is weggelegd voor acteur Jeroen van Koningsbrugge. Ik heb weinig met zijn TV-werk, maar Froukje Tan weet hem perfect in toom te houden en het maximale uit zijn, hier getemperde, spel te halen. Door de prima prestaties in de vele dubbelrollen, van tegenspelers Lotte Verbeek en anderen, levert dit een boeiende spanning op. De wereldvreemde vogel Dexter ontdekt in de film dat veel van zijn scherp gereguleerde wereld het resultaat is van een onopgemerkt gebleven mentale aandoening. Als de zich opstapelende problemen niet langer te ontkennen zijn, gaat hij in behandeling en moet opnieuw leren leven met zijn conditie. De visuele beperking leende zich uitstekend voor de beeldtaal in film. Bovendien laat de schone rust in de regie voldoende ruimte open voor karakterontwikkeling. Dat zorgt voor een minstens zo intense alsook interessante prent.