The Polar Exploration Ship - The White Hour

Voorman Selwyn Slop is een oude bekende in de Nederlandse pop. Na Burma Shave en Incense keert hij nu terug met een Haagse formatie genaamd The Polar Exploration Ship. The White Hour is hun debuut. Dit album is gevuld met potente poprock songs waarin gitaren veelal de bovenhand krijgen. De eerste drie nummers glijden makkelijk door de keel en hebben door hun compacte vorm hitpotentie. Voor het wat zwaardere werk dat her en der de kop op steekt in de voortzetting hoorde ik al regelmatig en terecht Motorpsycho als referentie. De luchtigere kant van The White Hour kent ook een nostalgische kant, waarin ik vooral de jaren ’70 en ’90 herken. Het album heeft echter ook als zwaktepunt dat het nergens echt lekker rauw en extravert wordt, waardoor zelfs de steviger nummers als in een groot geheel uiteindelijk lijken voort te kabbelen. Creatieve hoogtepunten zijn er zeker wel en doen me dan vluchtig denken aan wat specifiek werk van Wilco. De puntige openingsnummers worden echter niet meer overtroffen. Misschien had de band er goed aan gedaan om zich met meer overgave in experiment te storten. Desondanks levert The Polar Exploration Ship met dit behoudende debuut een solide plaat af. Het bewijst vooral dat Nederland (naast Excelsior) ook in andere opzichten een fijn gitaarpop land is.