Leine - Truth be Told

Al sinds Leine voorzichtig uit haar schulp kroop met als voorlopig hoogtepunt haar EP Songs At the Dinner Table, is het overduidelijk dat Nederland dient rekening te houden met een schitterend talent. Hoewel haar leeftijd, in vergelijking met de vele jonge honden, voor een doorbraak een opmerkelijkheid mag heten, vind ik het vooral een hart onder de riem voor al die bijzondere muzikanten en componisten die niet eerder hun gezicht durfden te laten zien. Truth be Told is een fantastisch album geworden. De lyrische composities met melancholische en licht ironische toon, hebben vooral gemeen dat ze in meer of mindere mate steunen op jazz invloeden. Het ene liedje heerlijk ouderwets, terwijl het andere onmiskenbaar contemporain overkomt. Het is lang niet allemaal zoetgevooisde vrolijkheid en vooral de somber gestemde liedjes als River, geven Leine een volwassen diepgang. Muzikaal kon ze rekenen op de bijdragen van onder andere Oene van Geel (Zapp Stringquartet), Finn Kruijning (Moss) en Anton Goudsmit (New Cool Collective), hoewel ook tussen de andere muzikanten geen rotte appel te vinden is. Uiteindelijk is het de stem van Leine, die met klasse de aandacht opeist. De vele kleuren in haar stem dragen te liedjes zwaardragend en lichtvoetig. In de composities ontpopt Leine zich tot magisch realistische sfeerkunstenaar. Truth be Told is verrassend oprecht in zijn ongeremde creativiteit.