Headless Heroes - Silence of Love

Nog nauwelijks zijn we bekomen van Matt Bauer, of Alela Diane laat alweer van zich horen. Op Silence of Love van gelegenheidsproject Headless Heroes is haar bijzondere stem de smaakmaker. Dat ze talent heeft daar is vrijwel iedereen het mee eens. Toch kon haar debuut me niet direct bekoren en haar rol op The Island Move in the Storm beperkt. Headless Heroes is wat mij betreft dan ook een proeve. Des te meer daar het hier een coverplaat betreft. Het idee was een selectie liefdesliederen op te nemen van zeer verschillende artiesten en tijden. Headless Heroes is het geesteskind van Eddie Bezalel met hulp en productie van Hugo Nicolson (o.a. Radiohead, Björk). Zij brachten de voortreffelijke muzikanten bij elkaar. Met het geluid en de arrangementen zit het zonder meer goed. Door de verscheidene herkomst van de songs is het niet opmerkelijk dat het instrumentaal nergens excelleert in originaliteit. Knap is echter wel dat het album dergelijk consistente klank behoudt. De wat rommelige uitvoering van To You en Nobody´s Baby Now zijn de zwakke momenten, maar Alela Diane doorstaat de proeve met opgeheven hoofd. Ze krijgt de vrijheid haar zangkunsten uit te bouwen en andere sterke aspecten daarvan te ontdekken. Dat leidt onder meer op het openingsnummer, Hey, Who Really Cares? en de afsluiter tot hele mooie momenten. Covers vind ik slechts bij uitzondering echt de moeite waard. Dit is zo’n uitzondering.