Uzi & Ari - Headworms

Nieuwe tijden vragen om nieuwe geluiden. Geestelijk vader van Uzi & Ari, Ben Shepard, heeft op Headworms duidelijk een ander effect beoogd dan op het vorige album, It is Freezing Out. Debet daaraan zijn de grotere rollen voor ritmische hooks, syncopatische percussie en de zenuwachtig stuiterende, dwarse drummachines. Het geeft de songs een kracht en urgentie die hiervoor veel meer op de achtergrond bleef. Dat doet echter niet af aan het feit dat ook de zachte kanten van de composities gebleven zijn. Niet alleen Ben’s onvaste stem, maar vooral in combinatie met een zweverige piano, etherische strijkers en de heldere pingels van het glockenspiel resoneren de songs heerlijk in het hoofd. Die mentale ganggraverij heeft directe verwantschap met de titel. Uzi & Ari openen constant een ander venster, een nieuw perspectief, een fris landschap. De muziek is verder vervolmaakt en kiest zelfverzekerder een richting. Het talent om op vernieuwende wijze invulling te geven aan het muzikale spectrum van elektropop en folktronica, hebben ze gemeen met Adem en Ticonderoga. Hoewel liefhebbers van Radiohead, Grandaddy en Aaron ook zeker aan hun trekken zullen komen. Op Headworms lijkt Ben Shepard zijn hoofd naar de hemel gewend te hebben om een diepe verkenning van de ziel te kunnen beginnen. Tegen verwachting in, maakt dat de sfeer niet zwaarmoedig. De beats zijn zelfs vrolijk en de hoopvolle articulaties werken op het fysiek. In symfonische harmonieën tot eenzame melodieën suggereert Uzi & Ari altijd de aanwezigheid van een groter wezen. Dat maakt ons klein, maar het album goddelijk mooi.