The Bothersome Man, van Jens Lien

Scandinavische films hebben, net als de popmuziek, in mijn ogen vaak iets bijzonders. Zo-ook deze zwartgallige film van Noorse regisseur Jens Lien. De stijl heeft zowel qua toonzetting als enscenering verwantschap met het werk van Anders Thomas Jensen. Daarnaast demonstreert de film veel gevoel voor het magisch realisme in de gedetailleerde, lege beelden, dat bekend kan zijn van Christoffer Boe. De komedie draait om een man die op een geheimzinnige en desolate, geïsoleerde plek een volledig nieuw leven krijgt aangemeten. Hoewel het verhaal ook zonder connotaties op een intrigerende manier onderhoudend is, kan de film gezien worden als een politiek pamflet. Waar de hoofdpersoon, Andreas, in terechtkomt, is een wereld die lijkt uit te drukken hoe het had kunnen zijn als het communisme succesvoller geweest was. Er is een verhulde, totalitaire en alziende macht, die de volledige orde in de stad beheerst. Ondanks enkele stille tekenen van verzet, lijken de inwoners zich ernaar te schikken. In eerste instantie krijgt Andreas alles wat hij zich maar kan wensen, zonder noemenswaardige tegenprestatie. Dan wordt langzaamaan de hel van gemiddeldes, tevredenheid en het eeuwige compromis duidelijk en is er alleen nog maar een directe aanleiding nodig om Andreas de orde te laten verstoren. Welke samenleving hier op de hak genomen wordt, is subtiel aan de kijker overgelaten. Afhankelijk van een visie van Andreas als martelaar of antiheld, kan je positie bepaald worden. Toch lijkt Jens Lien hier de proactieve laatdunkendheid te prefereren boven conformistische onverschilligheid. En wie neemt het hem kwalijk? The Brothersome Man is een bijzonder fraaie en intelligente parodie op de samenleving.