Brendan James - The Day is Brave

Deze man heeft een gouden strot en weet hem te gebruiken. Het vergde het aanraden van een muziekdocent voordat hij dat zelf ook volledig begon te waarderen. Niet alleen begon hij meer te zingen, maar ook liedjes te schrijven. Daarbij leerde hij piano te spelen ondermeer door te oefenen in hotel ballrooms, die hij stiekem binnenging. Via een demo raakte Carly Simon danig onder de indruk van het zang- en schrijftalent. Niet veel later zat hij bij Capitol Recordings en toen dat over de kop ging begon hij zelf opnames te maken met zijn gouden handdruk. Hij verbond zich met producer Mikal Blue (o.a. Colbie Caillat) en begon te spelen (o.a. met Corinne Bailey Rae en Joss Stone). Zijn eerste EP, The Ballroom Break-In, was al zeer succesvol in de alternatieve charts. Dat plaveidde de weg voor debuutplaat The Is Brave. Brendan werkt volgens een klassieke singer-songwriter methode. Dat is te horen in zijn eerlijke en oprechte ballads, alsook in het geluid. Het resultaat ligt in het verlengde van bekende namen als John Mayer, James Blunt en James Morrison, maar klinkt vaak volwassener en volwaardiger dan de zoetheid van de laatste twee. Wat mij betreft is het vooral verwant aan de recente platen van Jeremy Larsson (zonder rauwe uitspattingen) en Greg Laswell. Zeer origineel is het dus niet, hoewel dat geen enkele smet mag zijn op deze heerlijke plaat. Brendan wilde zijn album zo natuurlijk en onaangetast mogelijk laten klinken. Dat is gedeeltelijk gelukt. Vooral de vocalen komen fantastisch tot hun recht en weten te raken. Daarom is het opmerkelijk dat Brendan niet heeft aangestuurd op een kalere productie, waardoor zijn songschrijverschap nog puurder zou zijn gebleven. Het blijft echter een geweldig debuut, waar velen alleen van kunnen dromen.