Takumi Uesaka/Peter Broderick - Glimmer

Glimmer is overduidelijk een conceptalbum. Niet iedereens lievelingskostje, maar het kan soms ook prachtige dingen opleveren. Singer-songwriter en componist Peter Broderick laat al enkele jaren op diverse manieren van zich horen, bijvoorbeeld bij Efterklang en onder eigen naam voor dansproducties, composities en folkpop. Takumi Uesaka staat bekend als ambient artiest met melancholische en delicate kwaliteiten. Op papier belooft de match dus veel goeds. Het concept op Glimmer wordt vagelijk omgeschreven als een middernachtslied dat het publiek in slaap moet sussen. Als recensent kun je je dat niet echt veroorloven, maar het is niettemin interessant te horen of dit effect wordt behaald.

Glimmer is overigens geen strikte samenwerking. Het album bestaat uit twee delen. In deel één horen we drie creaties van Takumi Uesaka. Ondanks de ambient wortels komen die als slome, breekbare liedjes over. Deze leunen op kabbelend gitaarspel in golvende patronen. Peter Broderick kondigt zijn aankomst aan met pianoklanken in een compositie die drijft op ruimtelijke klankkleuren. Dit ruimtelijke geluid is het directe resultaat van het feit dat de opnames in een kerk plaatsvonden, dit overigens onder leiding van componist Nils Frahm. Broderick bedient zich op Glimmer van zijn neoklassieke kant. Goodnight en Low Light zijn traag en verstild en kennen een melodisch minimalisme. It’s a Storm When I Sleep is een wildere schets. Juist de veelheid aan noten zorgt voor de wervelende ambient klanken. Eyes Closed and Travelling kent eveneens een hoog atmosferisch karakter, maar in een donkerdere en ritmischere compositie. Onbedoeld ontstaat er de mogelijkheid te vergelijken en dan moet worden toegegeven dat de minimalistische composities van Peter Broderick een blijvender indruk maken. Ondanks dat is heel Glimmer een mooie conceptplaat. Het is echter de spanning van de tweede set die mij weerhield van slaap.