Welcome Wagon - Welcome to the Wagon
>> donderdag 22 januari 2009
Aan het moedwillig door Sufjan Stevens gecreëerde enigma rondom Welcome Wagon ga ik me niet branden. Feit is dat er naast Sufjan Stevens geen treffender vergelijkingsmateriaal voorhanden is en daar mag eenieder zijn conclusies uit trekken. Dat betekent ook dat we hiermee een prachtplaatje in handen hebben. Goed, er hangt een elan van godvruchtigheid om de songs, maar hopelijk laat niemand zich daardoor dit hemels genot ontzeggen. Ten opzichte van de ontwikkeling van Sufjan Stevens’ platen is dit album opvallend rustig. Sufjan’s platen werden alsmaar rijker, uitbundiger totaan een subtiel bombast. De composities, melodielijnen en de zorgvuldige gelaagd gestructureerde opbouw komt echter volledig overeen. De influx van gospel funk is vast van boven ingegeven en opvallend ten opzichte van de overwegend americana folk basis. Net als het verrukkelijke zoethoudertje Seven Swans toentertijd, laat de echtelijke uitspatting Welcome Wagon de kritische muziekliefhebber niet in de koude staan en maakt het wachten Godot-waardig. Laten we het erop houden dat er zonder Sufjan een werkelijk wonder nodig geweest was om deze plaat op deze wijze vol te krijgen.
0 reacties:
Een reactie posten